رنگ مورد علاقه ام، خاكستري است!
هي! كوه را خاوت تر خيلي بيشتر دوست دارم. به يادم مي آيي.نمي توانم فكر تو را از سرم بيرون كنم. آيا شايسته ي اين برخورد بوده ام؟ آيا جايي در دوستي كم گذاشته ام؟ قبول دارم. در بازي با كلمات ، در ابراز صريح احساسات دوستانه ام، چندان ورزيده نيستم. هيچ وقت نخواسته ام و نتوانسته ام خودم را جايي فراتر از آن چه هستم نشان دهم. شايد راست مي گويد كه "ميوه ي رسيده را بايد گاز زد". يا آن يكي كه مي گويد "اگر گاز نزني، گازش مي زنند".... مي داني، اين مسابقه مرا بدجوري دلزده مي كند. شايد دوست نداري "رو" بازي كردن را. شايد...شايد... بيش از حد در دوستي هايم صداقت به خرج مي دهم. خودم را به ابتذال كشانده ام. شايد! شايد صداقت دوستانه ام از مرزهاي انسانيت تو فراتر است. بايد ياد بگيرم. بايد دورنگي را ياد بگيرم. بايد هميشه چند برگ توي آستينم پنهان كنم. تو را نمي شود اين طور مغلوب كرد. تو پيچيده تر از آني كه.... يك چيز آزارم مي دهد. مي خواهم بدانم؛ دقيقا آخرين باري كه به من فكر كرده اي را يادت هست؟ مي دانم جوابت را! و همين اذيتم مي كند كه چرا نمي توانم "حرفه اي تر" فكر كنم. در باره ي يك "موضوع جديد تر".

□ نوشته شده در ساعت 18:00 توسط -