یک وقت هایی یک نشانه هایی می بینم از رقتار آدمها و ناگهان می فهمم چقدر همه ی ما شبیه هم هستیم. ترسها، امیدها، خود کم بینی ها و خود بزرگ بینی ها... خوشحال می شوم و نا امید هم. این ظاهر متفاوتی که ساحته ایم تنها باعث ایجاد فاصله است فکر کنم. نیاز به یک قرارداد اجتماعی داریم شاید هم...
□ نوشته شده در ساعت 00:46 توسط -